Aleia Roses, de Spaanse producent van Red Naomi!®-rozen, wil voor het eind van 2020 omschakelen naar een klimaatneutrale teelt. Ook zal dit jaar naar verwachting voor het eerst een bescheiden winst worden geboekt. Dit maakte CEO Dirk Hogervorst bekend op 21 maart, tijdens een persbijeenkomst in Soria.
De rozenkwekerij van 14,3 hectare van de Spaanse ondernemer Luis Corella betaalde de eerste twee jaar leergeld, maar kijkt nu vol zelfvertrouwen naar de toekomst. Zowel teelt, productie als afzet vertonen een stijgende lijn, zei Hogervorst. In januari 2019 werd de topselectie van het bedrijf, Aleia Máxima, gelanceerd. Die maakt nu nog maar 2% van de totale productie uit, maar de verwachtingen zijn hoog gespannen.
Vaasleven
De productie in de hightech kas van Nederlandse makelij zal snel groeien naar 40 miljoen stuks per jaar, waarvan 10% Máxima-kwaliteit, 70% A1-kwaliteit (Aleia) en 20% A2-kwaliteit (Reia), verwacht de CEO. Onafhankelijke tests wijzen uit dat de Spaanse Red Naomi!®’s uitstekend kunnen concurreren met de beste Nederlandse kwekers. Het vaasleven bedraagt minimaal 10 dagen, na transportsimulatie. Dat wil zeggen: inclusief het transport (maximaal 20 uur) per truck van Soria naar Aalsmeer. Vooral in de winter – een belangrijke periode vanwege Valentijnsdag en Vrouwendag – is de kwaliteit superieur, zegt Hogervorst.
Uitdagingen
Aleia Roses kende bij de start verschillende uitdagingen, waaronder het (relatief droge en zonnige) Spaanse klimaat, het vinden en opleiden van voldoende personeel en het finetunen van de Bercomex-sorteermachines. De Furora’s werden onlangs nog voorzien van nieuwe camera’s en snellere chips, waardoor de capaciteit is gestegen naar zo’n 9.000 stuks per machine per dag. “We moesten bij de start kiezen tussen Aweta, die aankondigde te gaan stoppen met de sierteelt, en Bercomex, die er nog mee moest beginnen. Dat was een risico, maar de meeste kinderziektes zijn er nu wel uit”, aldus Hogervorst.
Gunfactor
Onbekendheid in de markt, het ontbreken van de gunfactor en het chauvinistisch gedrag van de handel speelden Aleia ook parten. Waarom kiezen voor een nieuwe, onbekende speler uit Spanje als er ook vertrouwde topkwaliteit uit Nederland te halen valt? In Spanje zelf heeft Aleia te maken met traditionele bloemisten, vaak op hoge leeftijd, die in het rode segment veelal kiezen voor de goedkopere Freedom-roos uit Columbia, met zijn typerende hoge, gesloten knop. En dan zijn er nog de Zuid-Europese supermarkten die op de verpakkingen geen duurzaamheidsclaims willen zien, omdat ze de rest van het schap in een kwaad daglicht zouden kunnen zetten. Duurzaamheid speelt in dit deel van Europa nauwelijks een rol, al zet Aleia daar wel zwaar op in. Zowel in de teelt als op sociaal gebied. Momenteel wordt 90% van de productie afgezet op Royal FloraHolland in Aalsmeer, de overige 10% in Spanje.
Marketingacties
Met het leveren van constante, duurzame kwaliteit en marketingactiviteiten wil Aleia haar positie bij de handel versterken, al wordt in Spanje ook voorzichtig geëxperimenteerd met consumentgerichte acties. Die laten nu al effecten zien, zei Hogervorst. De focus ligt op high-end gebruikers, niet op discounters. Events, social media en PR zijn daarbij de belangrijkste promotie-instrumenten. Omdat het marketingbudget beperkt is, wordt vaak gewerkt met barterdeals en productsponsoring. Het doel is vooral naamsbekendheid en goodwill kweken voor de uitzonderlijke rozenleverancier die Aleia zo graag wil zijn. Al kost het opbouwen van een reputatie nu eenmaal veel inspanning en tijd.
Klimaatneutraal
De biomassacentrale, op 600 meter van de kwekerij, staat nu nog werkloos te wachten, maar zal in de loop van volgend jaar heet water, zuivere CO2 en elektriciteit gaan leveren aan de kwekerij. Het overschot aan CO2 zal vloeibaar worden gemaakt voor verkoop aan de food-industrie. De centrale zal gaan branden op snoei- en afvalhout van dennenbomen uit de omgeving (binnen een straal van 50 km), dat anders toch zou worden geoogst. Nu wordt nog LNG, vloeibare CO2 en elektriciteit van derden ingekocht. Als Aleia Roses in haar opzet slaagt zou zij de eerste klimaatneutrale rozenkweker van Europa kunnen worden, 20 jaar eerder dan de Nederlandse telers zich tot doel hebben gesteld.
Tekst en foto’s: Mario Bentvelsen.
